باد مي آمد ...! بوسه ات را با خود برد...! نگاهت در کوچه راههاي کوچ ، از دوردستهاي يادهايم به کجا رفت ...؟ در آن همه انتظار ...!!

آيا در آخرين کلامت تنها نام من بود ...!~ دلم امشب هم باراني است ~ امشب هم باراني است .... امشب هم ...~

آندم كه از انديشه و غوغاي اين جهان برونيم، خداوند در زيبايي وصف‌ناپذيري بر ما جلوه‌گر مي‌شود.

هميشه

با هميشه

در انتظار نيامدنت

سکوت مي کنم

و از تو ... .

مي آيي ؟

نمي دانم اما

خوب مي دانم که نمي آيي

و اين قصه را به هيچکس نمي گويم

حتي به تو .

امروز چقدر انتظار نيامدنت را

کشيده ام .

باور کن شايد ، باور نکني

در ازدحام اين همه

سخن گفتن را فراموش کرده ام .خن گفتن را فراموش کرده ام . آدم

سخن گفتن را فراموش کرده ام .

هنوز يه چيزي کم دارم .... ~

يه چيزي مثل دلواپسي مثل دوباره گم شدن ... يه جايي پشت بي کسي , هنوز به فکر گفتنم ... به فکر زير و رو شدن اما يه چيزي کم دارم .

حيف چشماي من يه ماه ياور من ... حيف چشماي من يه ماه با دل من ... ~

گر روزگار نخواهد يه ماه ياور من ... گر روزگار نخواهد يه ماه با دل من ... ~

رفتي و تنهام گذاشتي ...توي يک دنياي کوچيک ..رفتي و بي تفاوت به غريبه دل سپردي.. ديدمت با يار ديگر .. ولي چشمام همدلي داد که ببينم بيخوابه تا بشينم سر راهت ... ~

براي قصه گو شدن ميخوام دوباره تب کنم ... گر بگيرم نفس نفس ... با يک ترانه گل کنم تازه بشم همين و بس ... اما يه چيزي کم دارم ... چيزي به رنگ چشم تو , غم غريب يک سفر , غم قشنگ چشم تو ... ميخوام دوباره گم بشم تو کوچه هاي بچگي ... ميخوام منم تازه بشم ...~

امشب شب بي کسيه يکي به دادم برسه ~ تنهاترين مرد زمين امشب به آخر ميرسه ~ امشب شب تنهاييه سر رو زانو ميزارم ~ آخه تو اينجا نيستي و غزل غزل گريه دارم ~ غزل غزل گريه دارم ~ غصه نشسته رو دلم هنوز براي شونه هات ارزش اشک و قائلم ~ حرفي نزن چيزي نگو ~ فقط بزار گريه کنم ميخوام با بارون چشام فاصله رو پر بکنم~ حرفي نزن چيزي نگو ~ فقط بزار گريه کنم ميخوام با بارون چشام فاصله رو پر بکنم ~

در ميان من و تو فاصله هاست .

گاه مي انديشم ٬

ــ مي تواني تو به لبخندي اين فاصله را برداري !

تو توانايي بخشش داري .

دستهاي تو توانايي آن را دارد ٬

ـــ که مرا ٬

زندگاني بخشد .